วันนี้เป็นวันที่ผมตั้งใจเอาไว้ว่าจะนั่งรถเมล์เล่นไปเรื่อย ๆ ตื่นนอนประมาณ 6 โมงได้ แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะมาเปิดอินเตอร์เน็ตเพื่ออัปเดทข้อมูลข่าวสารต่าง ๆ ทำไปทำมาก็เริ่มขี้เกียจออกไปข้างนอก จนเวลาล่วงเลยไปประมาณเที่ยงครึ่งหลังจากทานอาหารเรียบร้อยแล้ว ก็อาบน้ำอาบท่าซ่ะ ตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้อาบน้ำ แต่แปรงฟันแล้วน๊ะ จัดแจงแต่งเนื้อแต่งตัวให้เรียบร้อยรับกับอากาศร้อน เพราะตั้งใจว่า จะนั่งแต่รถเมล์ฟรี ที่ทางรัฐบาลมีนโยบายที่จะช่วยเหลือประชาชนอันนี้ก็ต้องขอบ่นกันอีกนิด สำหรับเรื่องรถเมล์ฟรีนี่น๊ะ ให้ตายเถอะ ออกจากบ้านมาครั้งแรกก็เจอกับรถเมล์ฟรี โดยไม่ต้องรอนาน(จังหวะดี) นั่งไปซักระยะ ก็เห็นรถเมล์สายหนึ่งน่าจะไปที่คลองถมได้ ก็เลยลงจากรถคันแรก เพื่อจะขึ้นคันต่อไป บอกตรง ๆ เลยว่า ผมไม่ได้นั่งรถเมล์มาหลายปีแล้ว ก็นึกว่า ทุกคันจะขึ้นฟรีหมด ถ้าเป็นรถคันสีแดง แต่มันไม่ใช่นี่นา เพราะผมรอไอ้คันที่ผมต้องการจะขึ้นต่อมันไม่มาซักที ก็เลยเปลี่ยนใจ ไปอีกคันหนึ่ง สีแดงเหมือนกัน ขึ้นปุ๊บ ก็ไม่รู้ว่า กระเป๋ารถพูดอะไร แต่เห็นกระบอกเก็บเงิน ก็เลยต้องฟอร์มว่ารู้ ก็จ่ายเงินไปซ่ะแปดบาท นั่งไปประมาณสองกิโลก็หมดระยะ เลยเดินต่อประมาณกิโล เพื่อไปขึ้นรถคันต่อไป(เปลี่ยนแผนใหม่อีก)
คราวนี้แหละ ไม่มีพลาด รถเมล์ฟรีต้องมีข้อความว่า "รถเมล์ฟรี เพื่อประชาชน" อะไรประมาณนี้ เพราะผมนึกว่าจะเขียนไว้เฉพาะด้านข้าง แต่หน้ารถมีข้อความอยู่ตัวเบ่อเร้อ ก็เลยบ่นกับตัวเองในใจว่าทำไมซื่อบื้ออย่างนี้ ท่องไว้ในใจ รถเมล์ ๆ ๆ ๆ ท่องอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ไม่โพล่มาให้เห็นซักคัน ก็สรุปไปว่า ถ้าจะนั่งรถเมล์ฟรี ต้องมีความอดทน ทนรอได้ ประมาณนี้
เอาเป็นว่า ผมยอมเสียเงินไปต่อรถที่สนามหลวงดีกว่า เสียเงินอีกหกบาทห้าสิบ รถเมล์เล็กสีเขียว และแล้วผมก็มาถึงสนามหลวงจนได้ แต่ไม่มีรถไปคลองถม ถ้าจะไปคลองถม ต้องเดินไปขึ้นรถอีกประมาณกิโลหนึ่ง ว่าแล้วก็เปลี่ยนใจอีก ไปสาย 9 ก็ได้ ลงพาหุรัด จะได้ดูของหลากหลายเพิ่มไปอีกสิ่งหนึ่งที่สะดุดตาผมมากก็คือ ชุดเด็กเล็ก เป็นชุดไทย ผมว่า ไม่ค่อยเห็นมีขายตามตลาดนัด ดูแล้วก็น่ารักดี แต่ก็แค่เดินผ่าน ๆ ไม่ได้ถามราคา เพราะผมต้องการดูอย่างเดียว(วางเป้าหมายไว้ว่าจะดู ก็ต้องดู ห้ามถาม) เอาไว้วันหลังถ้ามีโอกาส ก็จะสำรวจราคาอีกทีหนึ่ง สำหรับพาหุรัดเอง ก็จะเป็นในเรื่องของเสื้อผ้า และกิฟช๊อฟต่าง ๆ ผมว่าก็เข้าท่าดีเหมือนกัน ถ้าจะเอามาขาย
ใกล้ ๆ กัน ก็เห็นพระพิคเนศร์องค์โต ผมก็รีบเข้าไปกราบไหว้ทันที ขอให้ผมโชคดี ขอให้ทางสว่างกับผม
ว่าแล้วก็ขอเดินเฉียดสะพานเหล็กซ่ะหน่อย แค่เฉียดไม่ได้เข้าไปลึก ๆ ก็เห็นตุ๊กตาโมเดล ฮืม ไอ้นี่ก็น่าเอาไปขายเหมือนกัน เอาเป็นว่า ขอเก็บเป็นข้อมูลไว้ก่อน
และแล้ว คลองถมก็อยู่ต่อหน้าผม เดินไปได้ซักนิดหนึ่ง เอ๊ะ ปอเปี๊ยะขาหมู ที่เคยกินประจำ(ลืมบอกไปว่า ผมเคยอยู่แถวนั้นมาก่อน ก็เลยรู้แหล่งแถวนั้นทั้งหมดแหละครับ เรียกว่า โตมากับที่นั่นน่าจะได้) "เฮีย ขอหนึ่งที่พร้อมน้ำเก็กฮวย" ก็เสียไปอีกห้าสิบบาท(40+10) คราวนี้ผมก็เดินเป็นระบบเหมือนที่ผมเคยเดินเป็นประจำทุกอาทิตย์สมัยก่อนนั่นแหละครับ เดินไปเดินมา อ้าว ปวดฉี่อีก ก็เลยเสียไปอีก 2 บาท สำหรับที่คลองถม ผมสะดุดตา ปากกาถ่ายวีดีโอ ความจุ 2 GB ราคา 1,500 บาท รับมาน่าจะประมาณ 1,000 บาท(เดาเอา) แต่คงขายไม่ได้หรอกของพรรณนี้ ถ้าขายในห้างก็ไปอย่างอีกอย่างหนึ่งที่ผมเห็นคนมุงดูกันเยอะนั่นคือ หนังสำหรับผู้ใหญ่ เฮ้ย ไม่ใช่ เขามุงดู อะไรเกี่ยวกับปืน ชุดพรางตัว ผมเรียกเป็นศัพท์เฉพาะไม่ถูก มันเป็นตลาดเฉพาะ แต่ถ้าเราทำเป็นร้านให้คนรู้จัก ผมว่ารุ่งแน่ ๆ ถ้าซ่อมปืนเป็นด้วยก็จะดี เห็น TV รายการหนึ่งบอกว่า ช่างซ่อมปืน รายได้ประมาณวันละ 3,000 บาท แล้วกำลังเป็นที่ต้องการเป็นอย่างมากด้วย ก็ขอฝากถ้าหากใครที่มีความรู้ก็น่าจะหาหนทางดูน๊ะครับ
สำรวจตลาดเสร็จแล้ว คราวนี้ก็ไปสนองกิเลสต่อดีกว่า ไปพันทิพ.... เดินไปต่อรถเมล์อีก 8 บาท เอ๊ะ ๆ ให้ตายเถอะ ตั้งแต่ สยามพารากอนเปิด ตูยังไม่เคยเห็นเลยนี่ ว่าแล้วก็ขอลงที่สยามดีกว่า ขอเดินผ่านหน่อยก็ยังดี แค่เดินผ่านแต่ไม่ได้เข้าไป เดินไปเดินมา ก็ถึงเซ็นทรัลเวิร์ล ห้างเซ็นแล้ว อย่างนี้เดินต่อให้ถึงพันทิพเลยดีกว่า ว่าแล้วก็เดินเล่นไปเรื่อย ๆ ก็มีคนมาขายของตามฟุตบาทเยอะครับ ส่วนใหญ่จะเป็นอาหาร
เฮ้อ!!! ถึงพันทิพซ่ะที เดินอยู่ประมาณเกือบชั่วโมง ตอนนี้ก็หกโมงครึ่งไปแล้ว เห็นทีจะต้องกลับซักที ตอนนี้แหละได้นั่งรถเมล์ฟรีอีกครั้งครับ โชคดีจริง ๆ เรา นั่งไปลงสนามหลวงดีกว่า แล้วก็เดินผ่านสนามหลวง เอ๊ะ เสียงอะไร นปช นี่นา มีเวทีด้วย แต่ไม่ค่อยมีคนฟัง เห็นอยู่ไม่น่าจะเกิน 50 คน แต่เสื้อสีแดง Truth Today กับผ้าสามเหลี่ยม ก็เห็นขายดีอยู่น๊ะ ร้านขายอาหาร ขายน้ำ ก็ยังขายได้ หรือว่าเราจะไปขายของให้ม๊อบดีหว่า ขอขายแค่น้ำก็น่าจะได้เงินเยอะแล้ว เอาเป็นว่า หารถกลับก่อนดีกว่า
จะกลับบ้านจากสนามหลวงก็ต้องนั่งรถสองต่อ คันที่หนึ่งผ่านไป ไม่ฟรี คันที่สอง ไม่ฟรี คันที่สาม ไม่ฟรี ถึงคันที่สิบ ก็ไม่ฟรี เอาเป็นว่า ยอมเสียเงินค่ารถเมล์ก็ได้ ก็ได้รถสาย 33 "นั่นไง ผ่านบิ๊กซี นนท ด้วยนิ มีตลาดนัดด้วย" พอถึงบิ๊กซี ก็ขอเดินดูตลาดนัดอีกนิด เดี๋ยวค่อยกลับบ้านก็ได้ พึ่งทุ่มกว่า ๆ เอง
ขอเข้าห้องน้ำหน่อยดีกว่า ก่อนเข้าห้องน้ำ ก็เดินผ่านร้านก๊วยเตี๊ยวร้านหนึ่ง(ไม่ขอบอกชื่อ ไม่อยากโฆษณาให้) ขอกินซ่ะหน่อย เสียเงินไปอีก 69 บาท หลังจากนั้นก็เดินทางกลับด้วยรถเมล์เสียเงินอีก 8 บาท สรุปว่า ได้นั่งรถเมล์ฟรีสองครั้ง รถเมล์เสียเงินหกครั้ง
สรุปใจความหลัก ๆ
1. สินค้าที่น่าสนใจ คือ ชุดไทยสำหรับเด็ก, กิ๊ฟช๊อฟ, ตุ๊กตาโมเดล, ปืนกับชุดพรางตัว, ขายน้ำให้ม๊อบ
2. ยังไม่ได้สำรวจราคา
3. ยังไม่ได้แหล่งขายของ หรือทำเลตลาดนัดที่ต้องการ
4. ต้องเดินทางสำรวจเพิ่มเติมอีกครั้งหนึ่ง
Written by admin
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment