
ความรู้สึกสับสน อ้างว้าง และโดดเดี่ยวก็อาจจะมีมากบ้าง น้อยบ้าง

ผมอยากจะบอกว่า ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมไม่เคยเห็นใครอดข้าวตายเลยซักคน มีแต่ที่จะคิดทำร้ายตัวเองเท่านั้น ซึ่งนั่นก็เป็นความคิดที่ผิดอย่างมหันต์ แต่ผมอาจจะโชคดีกว่าหลาย ๆ คนตรงที่ ผมไม่ค่อยจะมีหนี้สินซักเท่าไร แม้ว่าตอนนี้เงินผมแทบจะไม่มีเลยก็ตาม แต่ผมก็ยังสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ผมก็ใช้วิธีค่อย ๆ คิดกันไปเป็นวันต่อวัน ใช้จ่ายอย่างระมัดระวัง(เรียกว่าไม่ใช้อะไรเลยนอกจากกินเท่านั้น)
สำหรับตัวผมเอง ผมคิดว่า ผมสามารถที่จะดำเนินชีวิตต่อไปได้ประมาณ 6 เดือน

ผมคงให้เวลาตัวเองได้อีกประมาณหนึ่งเดือน โดยการนั่งคิด นอนคิดว่าเราจะหารายได้จากไหนดี เพราะคงหมดโอกาสที่จะหางานใหม่แน่นอน อย่างน้อยก็อีก 2 ปี(เท่าที่ผมคาดคะเนด้วยตัวเอง)
ตกงานมาแล้วสามเดือนกว่ามันก็ได้เรียนรู้อะไรค่อนข้างเยอะ สิ่งหนึ่งที่ผมได้รับก็คือ ผมมีเวลาให้กับตัวเองเยอะ รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้ รู้ว่าเป้าหมายที่แ้ท้จริงในชีวิตคืออะไร มีเวลาเรียนรู้สังคมภายนอกมากขึ้น เข้มแข็งและก็แกร่งขึ้น และแน่นอนว่า ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาที่ถูกลิขิตมาในแบบที่ผมก็ไม่ต้องการ
สุดท้าย ขอให้พระคุ้มครอง คิดดี คิดกุศล ไม่ทำลายตัวเองและผู้อื่น
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment