กลับมาอีกครั้งตามสัญญา วันนี้ก็ถือได้ว่าเป็นฤกษ์ดีส่วนตัว คือ ทำตัวให้ว่างสำหรับการเดินทางในวันเสาร์ดังที่ตั้งใจไว้ คราวที่แล้วผมเดินทางวันอาทิืตย์ ไปไหนต่อไหนก็ช่างรวดเร็ว แต่พอเป็นวันเสาร์นี่แสนจะเหนื่อย รถก็ติด แถมอากาศก็ไม่เป็นใจ(ค่อนข้างร้อน) ส่วนตัวแล้วก็ถือว่าสร้างความอดทนให้กับตัวเองถ้าหากอนาคตข้างหน้าต้องอยู่ ในชะตากรรมที่ต้องตากแดดตากลมเพื่อหาเลี้ยงชีพจะได้มีความอดทนเพิ่มมาหน่อย
วันนี้ ได้ฤกษ์ออกเดินทางประมาณสิบโมงครึ่ง จุดหมายปลายทางคือ สำเพ็งกับประตูน้ำ ก็เริ่มต้นด้วยรถเมล์สายเดิมออกเดินทางจากบ้าน เพื่อไปต่อรถที่อนุสาวรีย์ฯ วันนี้ตั้งใจไว้ว่าจะนั่งรถเมล์ฟรีให้ได้มากที่สุด แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีรถฟรีมาซักที เดินวนไปเวียนมาก็ไปเจอแจกซิมฟรีอีกแต่ไม่เอาครับ ไม่อยากถืออะไร อยากเดินทางตัวเปล่าก็เลยปฏิเสธเขาไป แล้วเวลาก็ล่วงเลยไปจนถึงเที่ยง สายตาก็เลือบไปเห็นข้าวมันไก่ ดูนาฬิกาอีกทีให้แน่ใจ "เฮีย...ข้าวมันไก่หนึ่งที่ เป็ปซี่ขวด" สั่งและก็กินอย่างรวดเร็ว "คิดเงินครับ" "35 บาท" ว่าแล้วก็จ่ายไป 35 บาท เสร็จแล้วก็ไปรอรถเมล์ต่อ
ก็ รออยู่นานพอสมควร อยากจะนั่งรถเมล์สาย 8 ฟรี เพื่อไปลงสำเพ็ง "เอาว๊ะ...เสียเงินก็ได้" ว่าแล้วก็ขึ้นไปจ่ายไปอีกแปดบาท รถเมล์สาย 8 จะขับผ่านแถว ๆ วัดสระเกศซึ่งจะมีสินค้าประเภทงานไม้ คิดไปคิดมาก็น่าสน เผื่อจะได้ไอเดีย แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า ว่าแล้วก็จรจากไป ก่อนจะถึงสำเพ็งคนขับรถพูด "ถึงแล้วคร้าบ แหล่งของถูก" คลองถมนี่เอง เอ๊ะ เอ๊ะ เอาไง ผมลงที่นี่ดีกว่า เดินผ่านคลองถมหน่อยไหน ๆ ก็มาแล้ว ก็เดินผ่านอย่างรวดเร็วพร้อมกับสังเกตุสินค้ารอบข้างไปเรื่อย ๆ
เดินดูของที่คลองถมไปได้ซักระยะหนึ่ง นั่นไง ปอเปี๊ยะขาหมู "เฮีย...ขอหนึ่งที่ น้ำเก็กฮวยด้วย" นี่แหละครับของมันเคย และก็ยังอร่อยเหมือนเดิมไม่มีผิด ถ้าใครที่ยังไม่เคยไปกินปอเปี๊ยะขาหมูร้านนี้ ผมก็ขอแนะนำ เฮ้ย นี่มันเว็บแนะนำร้านอาหารหรือเนี๊ยะ ก็ไม่เป็นไร ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศกันหน่อย คือร้านนี้จะอยู่ระหว่างถนนเจริญกรุงกับถนนเยาวราช(ไม่แน่ใจว่าชื่อถนน เยาวราชหรือเปล่า จำไม่ค่อยได้) เอาเป็นว่า อยู่แถว ๆ วัดตึกน๊ะครับ ตรงข้ามกับประตูวัด จะเป็นเก้าอี้นั่งไม่มีโต๊ะ ไม่มีช้่อนให้ มีแต่ตะเกียบอย่างเดียว
หลังจากซัดปอเปี๊ยะเรียบร้อยแล้ว ก็รีบเดินจ้ำอ้าวไปสำเพ็งทันที ผมเดินไปทางถนนราชวงศ์ แล้วก็เดินเข้าซอยสำเพ็งไปทางเยาวราชก่อน เพราะทางฝั่งนั้นของจะเยอะกว่า แค่ปากซอยผมก็ถึงกับอ้าปาก ตาค้างตั้งนาน ผมว่า ของที่นี่ถูกมากถ้าเป็นราคาขายส่ง สินค้าก็มีให้เลือกหลากหลายมาก ๆ ๆ ๆ ผมใช้เวลาเดินดูค่อนข้างนาน ประมาณ 3 ชั่วโมงน่าจะได้ ผมก็ยังสนใจเป็นพิเศษกับตุ๊กตาโมเดล แต่มีให้ดูไม่มากเท่าไร ส่วนใหญ่จะเป็นของสำหรับผู้หญิงซ่ะมากกว่า สำหรับตรงนี้แล้ว ผมก็ขอแน๊ะนำให้ลองไปเดินดูน๊ะครับ เพราะบางอย่างถ้าเราไม่เห็นด้วยตา เราอาจจะคิดอะไรไม่ออก เดินผ่าน ๆ ไปก่อน แล้วคิดไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องรีบร้อน
หลัง จากนั้นผมก็เดินมาอีกฝั่งหนึ่งซึ่งจะทะลุไปทาง "หัวเม็ด" ผมไม่แน่ใจว่าคนแถวนั้นเขายังเรียกกันอยู่หรือเปล่า หรือเรียกรวม ๆ ว่าสำเพ็งกับพาหุรัดเลยมั๊ง เวลาก็ล่วงเลยไปมาก เอ๊ะ สะพานเหล็กก็ไม่ไกล เดินไปอีกหน่อยก็ถึงแล้ว ว่าแล้วก็ขอไปเดินดูของที่สะพานเหล็กหน่อย แต่สรุปได้ว่า ไม่เวิร์คครับ เพราะของส่วนใหญ่จะเป็นขายปลีก และไม่น่าจะนำไปขายแถวตลาดนัดได้ งั้นไปประตูน้ำเลยดีกว่า ยังพอมีเวลา
ผม รอรถเมล์หน้าโรงหนัง แคปปิตอล เก่า ซึ่งเมื่อก่อนจะฉายหนังประเภทศิลปะ(ว่าไปนั่น) เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นคลองถมติดแอร์อีกที่ไปแล้วครัีบ ผมเดินแว๊ะไปดูหน่อยแล้วก็รอรถเมล์ฟรีเหมือนเดิม มาแล้วครับสาย 25 นั่งฟรีไปสำโรง แต่เราลงแถว ๆ สยามก็พอแล้วค่อยไปต่อรถอีกที จากสยามก็เจอสาย 204 นั่งฟรีเช่นกัน แทบจะไม่เสียเวลารอ ประมาณว่า พอลงรถคันก่อนหน้าปุ๊บก็ขึ้น 204 ปั๊บ
มาถึงแล้วครับประตูน้ำ ที่นี่จะเน้นไปที่เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายซ่ะมากกว่า และก็แน่นอนว่า ส่วนใหญ่ก็จะเป็นของผู้หญิงอีกเหมือนเดิม สมกับที่ผู้หญิงชอบพูดกันว่า ผู้หญิงเป็นผู้สร้างโลก ถ้าโลกนี้ไม่มีผู้หญิงแล้วไซร้ เศรษฐกิจคงทรุดหนัก ก็ส่วนใหญ่แล้วคนที่จับจ่ายใช้สอยจะมีแต่ผู้หญิง ส่วนผู้ชายก็อย่าหวังว่าจะจ่ายอะไรง่าย ๆ เพราะผู้ชายเกิดมา เพื่อเกียรติยศและศักดิ์ศรี ไม่ได้เกิดมาเพื่อใช้เงิน เป็นผู้ทำเงินแต่ไม่ได้ใช้
ผมเดินไปเดินมาอยู่แถว ๆ ประตูน้ำจนเย็น คิดไม่ตกว่า ถ้าเราจะขายของให้ผู้ชายด้วยกันมันจะเวิร์คหรือเปล่า แล้วถ้าจำเป็นต้องขายของสำหรับผู้หญิงแล้ว เราจะต้องทำตัวอย่างไร แต๊วจะแตกหรือเปล่า อุตส่าห์ทำตัวแมนมาทั้งชีวิต แล้วถ้าเป็นขายของสำหรับเด็กล่ะ ผมว่าความคิดนี้เข้าท่ากว่า น่าจะหากินกับเด็กดีกว่า แต่เราต้องไปดูก่อนว่า คนที่เดินตลาดนัดส่วนใหญ่แล้ว เป็นคนวัยไหน ใครเป็นคนซื้อ มีเด็กหรือเปล่า โอ้ย...การบ้านยังมีอีกเยอะกว่าจะเริ่มได้
สรุปว่า ยังคงต้องรอไปเดินดูตลาดนัดอีกซัก 2-3 รอบ เอาแบบสังเกตุการณ์กันไปเลยว่าสินค้าอะไรขายดี ใครจ่ายบ้าง วัยไหนมาเดิน
ขอจบก่อนดีกว่า เพราะเพิ่มกลับมาก็มานั่งเขียนบล็อกทันที(กลัวลืม)
Saturday, February 21, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment